Pantalon met breinbrekers

• Geplaatst op 17 Augustus 2023
• Door Marlie Fransen
• 0

Marlie ging vol vertrouwen aan de slag met haar zoveelste pantalon maar stuitte op een paar valkuilen. Hoe zij zich er tóch weer met glans uit redde lees je hieronder:

Ik en pantalons zijn een goed duo! Ik denk dat mijn liefde voor pantalons ergens in de jaren ’80 is ontstaan. Destijds kreeg ik zelfgemaakte bandplooibroeken aangemeten in felle kleuren en ruiten, die ik toen niet altijd kon waarderen. Maar de mode was wijd en comfortabel, dus ik droeg ze. Maar wat was ik blij toen ik over kon stappen op de jeans… Ik denk dat ik deze broek toch ergens in mijn hart heb gesloten, want na het jarenlang dragen van jeans ben ik onwijs blij dat de wijde pantalon weer terug is! Ik heb soms last van de strakke jeans, en bij een pantalon knelt er niets op buik, benen etc. Verder houd ik van een hele hoge taille, zodat ook niets bij mijn buik in de weg zit.

Omdat ik al diverse pantalons maakte en met veel plezier draag, kon het natuurlijk niet anders dan dat ik deze pantalon uit het september nummer zou maken. Net even anders dan de modellen die ik heb, maar met mijn pantalon-ervaring zou deze variant een peuleschil worden! Ahum, de praktijk bleek anders…
Ik ging heel enthousiast aan de slag. De stof die ik koos is een geschikte stof voor pantalons: terlenka. Deze stof is erg elastisch en goed te verwerken. Bij de Lappenkraam zijn diverse kleuren te koop. Wel is deze terlenka wat zwaarder, maar hierdoor erg geschikt voor het najaar. Nu koos ik toch al een kleur die knipoogt naar het najaar, dus ik kan deze goed doordragen. Kies voor dit patroon in ieder geval een hele soepel vallende stof die niet te zwaar is, vanwege de plooien aan de voorkant.

Mijn keuze voor deze pantalon heb ik puur op het oog gemaakt, en niet op de werkbeschrijving. Dus toen ik aan de slag ging en de werkbeschrijving las, stuitte ik op een onverwachte wending in proces: een blinde rits. Wow woow, een blinde rits? Waar dan, aan de zijkant?
Dat bleek niet het geval, de rits zat toch echt aan de voorkant. De rits zit in dit model verstopt achter een schuine vouw van het voorpand.
Mijn ervaringen met blinde ritsen zijn niet altijd even goed geweest, maar goed, ik kon niet meer terug….
Volgende punt waar ik op stuitte: zakken in de zijnaad. Wat? Zakken in de zijnaad? Geen normale zak zoals ik gewend ben? Ook mijn ervaringen met zakken in de zijnaad bij een broek zijn niet goed…. Ook hier stapte ik dapper overheen. Dit zou ik fixen.

De paspelzak op de achterkant is wel bekend terrein, dus daar startte ik mee. So far, so good. Paspelzakken maken is een secuur werkje, maar het resultaat geeft altijd een voldaan gevoel! Mooi strak ingezet. Bij het maken van een paspelzak is het altijd belangrijk dat je de ‘hulplijnen’ goed op de panden tekent of met rijgdraad aangeeft. Over deze lijnen stik je namelijk de zakdelen (op de voorkant), die je vervolgens naar binnen vouwt als je de middenlijn hebt ingeknipt. Probeer dit vooral eens uit op een proeflapje, oefening baart kunst en het oogt erg professioneel!

Daarna zette ik de blinde rits in. Dit ging deze keer goed, dus ook deze stap kon ik afvinken. Omdat alles zo lekker liep, zette ik meteen de zakken in de zijnaad. Ik ben niet altijd blij met zakken in de zijnaad, omdat deze niet altijd mooi zitten en gaan uitpuilen. Bij deze zwaardere stof was dat inderdaad het geval. Mmmm, balen… wat nu?
Ik ging toch verder om te bekijken hoe dit later op te lossen. Ik vouwde de plooien in het voorpand, zette alles in elkaar om het te passen. Ai……. Toen kwam ik er achter dat het model erg wijd was op de heupen. Nu moet ik altijd wel wat innemen op de heupen, maar dit was niet mooi. Doordat er vouwen in het voorpand zitten, kon ik moeilijk inschatten hoe het model zou vallen en kon ik het ook niet snel opmeten op het patroonblad. In combinatie met de zijzakken die er al inzaten, zag ik mijn project afstevenen op een mislukking. Dit zou toch geen ‘Project Kliko’ worden? Ik besloot nog niet op te geven en broedde op een oplossing.

Ik geloof dat er weinig projecten zijn geweest die zoveel spelden hebben gezien. Ook mijn tornmesje maakte overuren. Uiteindelijk besloot ik de zijzakken er van af te knippen: dan maar geen zak. Hierdoor kon ik de zijnaad flink inhalen. Ook de plooien aan de voorkant vouwde ik iets dieper. Ik heb net zolang gespeld, tot ik tevreden was met het model. Aan de kruisnaad heb ik niets hoeven wijzigen. De tailleband maakte ik iets breder dan het patroon (mijn motto: hoe hoger hoe beter), en ik voegde riemlusjes toe. Dat vind ik altijd een mooi detail bij een hoge taille en maakt het mogelijk een riem te dragen.

Uiteindelijk is het me toch gelukt! Flink tegen de deadline aan typ ik deze blog. Hoewel ik onderweg behoorlijk wat uitdaging tegen kwam, ben ik toch tevreden. Ik heb de broek echt een aantal keren bewust weggelegd, om niet in de frustratiezone te komen. Tja, dat hoort er soms ook bij….
Mocht ik dit model nog eens maken, dan weet ik in ieder geval precies waar op te letten!

In ieder geval voeg ik weer een pantalon toe aan mijn groeiende collectie… en zeker niet de laatste. Een goede pantalon sluit mooi aan op je lichaam en volgt je lichaamsbouw. Ik vind een pantalon dan ook passen bij elk lichaamstype. Ben jij ook zo’n fan? Deel je dan ook het resultaat? Neem vooral de tijd voor de pasvorm als je aan de slag gaat. De tijd die je daar aan besteedt, betaalt zich uit in draagcomfort!